13 Mart 2016 Pazar

  “Atlasana lan o... ç.!”


Yaşanmış bir olaydan kısa özet:

Köprüye intihar etmek için çıkmış adam tam caymış gibiyken; geçen minibüsten iki kadın pencereyi açıp:
"Atlasana lan orospu çocuğu!"  diye bağırıyor.  Ve adam atlıyor.

İkna etmeye çalışan polisler sonra aracı durdurup kadınları indirmiş mi ne...  Dedikleri laf:

_Ettik bir boşboğazlık yaa,  n'oolur tutanak tutmayın abim.

Sonra:  "Kadınlar çiçektir."
Özrü kabahatinden büyük insan iticiliği diye bir şey var gerçekten.

Bu haftanın haberi.  Geçen gece yarısı okuyunca afalladım, paylaşmadan geçemedim.   Psikolog bir hanımın olaya yorumu:
"İnanılmaz gibi görünen kötülükler bile sıradanlaşmış."

Söyleşi falan bile yapmışlar kadınlardan biriyle sonradan. Ama oku(ya)mayacağım onu.

İkili ilişkilerde, ailede, toplumda, (belki de tüm insanlıkta ?) inanılmaz bir hissizleşme ve sıradanlaşma/aynılaşma...
Herkes o kadar  "bunalım tiyatrosunda"  ve sinir küpü ki,  gerçek depresyonda olanlara o sahnede de yer kalmıyor.

Kimine göre teselli "ilahi adalet"te, kimine göre tek teselli "dua"larımız...



EK:   (bakınız:  İntihar)


1 yorum:

canilecanan dedi ki...

Epey zaman sonra bu haberdeki kadınla yapılan söyleşiyi okumuştum.  "Ben de depresyondayım zaten, iyi değilim"  filan diyor muhabire...
Okumadan durumu ortaya koymuşuz burada zaten:  "Bunalım tiyatrosunda bir tek gerçek depresyon hastalarına yer yoktur."