ÇELİŞKİler

Son zamanlarda çelişkiler çok gözüme batmaya başladı benim. Şöyle bir düşünün bakalım. Hayatta ve gündelik yaşamda karşılaştığımız çelişkiler neler?
Benim aklıma gelenler:

• Ekonomik kriz var  denip eyvahlanmalarla dolu günlerin tam ortasında, kentlerin bilimum yerlerinde plaza ve alışveriş merkezleri yapılması. Plaza inşaatların son sürat devam etmesi. İnşaat sektröründeki şahlanma ve artan lüks ev tercihi.


• Kalite  lafının  bu kadar çok adının geçmesi ve pazarlanması;
  beri yanda tezat şekilde az olması.


• Kendini solcu ve ilerici gören Kemalistlerin donuk bir düşünce yapısına sahip olması.  Gitgide tutucu ve dar görüşlü olup bağnazlaşmaları.  Hâlâ daha "ERGENEKON diye bir şey yoktur" noktasında olmaları... Starbucks'ta kahvelerini yudumlayıp Opel, Renault (veya her ne ise) arabalarında dolaşırken ve Cornettolarını yalarken, ülkeyi yobazlaşmadan korumada bildikleri ve güvendikleri tek geçerli yöntemin "ORDU VE ASKERİYE"  olması.  Darbe beklentilerinin hiç bitmemesi.
  (Ve bunun ülke siyasetinde yarattığı gerginlik.)
  




• YouTube'un mütemadiyen yasaklı olduğu bir ülkede,  (Türkiye oluyor burası);  o ülke başbakanının,  dış ilişkilerdeki tavır ve görüşlerini mütemadiyen YouTube aracılığıyla iletmesi.  O ülkede YouTube ve internet yasaklarının aralıklı olarak devam etmesi,  sansürcü yaklaşımın devam edeceğe benzemesi.


• Dünyada bir yandan gıda kaynakları tükenir,  küresel ısınma ve nüfus artışı ile  açlık ve kuraklık sorunu ciddiyet kazanır, GDO'lu ürün tartışmaları giderek popülerleşirken;  diğer taraftan devasa şişmanlık sorunu obezite'nin çağın yaygın sağlık sorunlarından biri haline gelmesi.  Açlık sorunu ve aşırı tokluk hali.
  (tşk Zeki Coşkun)


• Bir yanda çevreci  Kyoto Protokülü'ne imza atmak;  diğer yanda ülkedeki ormanları talan etmek ve son sürat yeni talanların önünü açmak.  Kalitesiz yakıtlarla şehir havasının ağzına vermek.  Susuz kalınca da,  Melih Gökçek gibi liderlerin engin tavsiyelerine kulak vererek yağmur duasına çıkmak.


• 80'lerin dev projesi GAP'ın ne zorluklarla tamamlanmış olması; ancak ülkede tarımın ölmeye yatmışa benzemesi.  Tarım reformununun bir türlü yapıl(a)mamış olması. Bunca yatırımı baraj ve sulama kanallarına yaptıktan sonra ekonomide tarımı gittikçe daraltmak ve dışa bağımlılığı arttırmak.
  (Pirinç, mısır ve şeker pancarını kendimizin üretmesi IMF anlaşmaları sonucu giderek sınırlanmış durumda.)




• T.C. vatandaşı olarak gündemimizde "Laiklik" mevzusuna vurgu yapılmayan neredeyse tek bir gün görmemiş olmamız. Buna rağmen laikliğin bu ülkede hala tesis edilmemiş olmaması, olacağa da benzememesi.


• Görevi bilgi vermek ve olaylara dikkat çekmek olan  haber bültenlerinin,  gerçekleri haberleştirmektense, kör gözüm parmağına şekilde  baskıcılığı  ve her koşulda Askeriye'yi  bağnazca savunması. Aynı medyanın sonra kalkıp AKP'yi gerici ve tutucu olarak nitelemesi.


• Gün geçtikçe kitlelerin hayattan beklentileri artar,  para ve ve iş bulma sorunu ağırlaşırken;  Başbakan'ın çıkıp  "En az 3 çocuk!"ta  ısrar etmesi...


• Uludağ'da donarak ölen  Ümit Özgen'den sonra,  her dağda kaybolup sonradan bulunan kişinin haberinde,  olayla ilgili olsun olmasın, "Yerinden kıpırdamamış olması hayatını kurtardı" gibi bir son açıklama görüp editörlerin bayıcı ve mide bulandırıcı ruh hallerine şahit olmak.
  (Sırf Turkcell'e göz kırpmak adına yağdanlık)


• Üniversite gençliğinin "Pazar Keyfi", "Yemekteyiz" ve benzeri türev programlara olan bitmeyen sevdası... Dizilere adeta abanması... İki kitap okuyanların "küçük dağları ben yarattım!" havasına girmesi... Gelecekte okumuş cehaletin, okuma-yazma bilmeyen cehaletten daha fazla bu ülkeye sorun yaratacağı aşikar olmasına rağmen, birilerinin hala bu ülkenin ancak "eğitim"i arttırarak düze çıkabileceği yalanında ısrar etmesi.




• Son dönem iyi Türk Sinema filmlerinin gösterim salonlarında belirgin boş yerler varken, basit Türk filmlerinin bu kadar lafının edilmesi, dolup taşması, gazlanması...  :/


• "Harbi kadın"  ve  "Türk halkının en çok güvendiği ünlü"  Seda ablamızın,  yaptığı programlarında ne zaman kendisine karşı muhalefet sesleri yükselse,  derhal reklam arasına girmesi ve ertesinde aba altından sopa göstermesi. Harbi ablamızın reklam filmlerinin tiksinç ve yılışık olması. Programındaki acılı annelerin reklam ajansından çevirme oyuncu olduklarının açığa çıkmış olması,  fekat hâlâ harbi abla modunda ortalarda dolaşması.




• Kendi hakkını savunmaktan aciz olup devekuşu misali yaşayanların, hukuk kariyerinde büyük büyük ideal ve hayallerinin olduğunu görmek.  İnsanoğlunun kendi gerçeğini görmekteki zaafiyeti ve dengesiz özgüveni.


• "Cumhurbaşkanı Abdullah Gül'ün, emekliye ayrılmalarından dolayı vakt-i zamanında yemek davetinde bulunduğu bazı büyükelçilerin protestolarıyla karşılaşması. Gül'ün davetine katılmayarak Türkiye adına yurtdışında temsil ettikleri Cumhurbaşkanlığı makamına nezaketsizlik yapmaktan çekinmeyen aynı büyükelçilerin, ülkede darbe yapan cuntanın başı ve bugünlerin mucidi Kenan Evren'i Türkiye adına yurtdışında temsil etmiş olmayı zül saymamış olmaları."
  
  (ifade: Lale Sarıibrahimoğlu)


• "Hakikat, hakikat"  deyip duran hakikat timsali  Perihan Mağden'in  hâlâ daha Tarkan'dan medet umması... (Tarkan'ın ne hakikati, ne inandırıcılığı kalmıştır?)  Sonra "kalite timsali bir magazin yazarı" olarak kendisinin  Recep İvedik'i ivedikleye ivedikleye çıkaracak mertebe bulamaması  harbi çelişki değil mi?


• İbrahim Tatlıses'in bir türlü gözünün doymaması.  Hâlâ daha  "Ben mağaradan geldim!  Halktanım, sizden biriyim" muhabbetini yapıyor oluşu.  Mazlum edebiyatının dibine vurup zirvelerde dolaşması...